CHOROBY NIE -PĘCHERZOWE - skórne choroby autoimmunologiczne


Typowymi objawami skórych chorób autoimmunologicznych, są zmiany na skórze w miejscach gdzie nie ma sierści oraz w miejscach gdzie "normalna" skóra łączy się ze śluzówką, jak nos i wargi, końcówki uszu, obszar wokół oczu, genitalia. Gdy zmiany dotyczą lusterek nosa, prawie na pewno mamy do czynienia z chorobą autoagresywną. W niektórych chorobach zmiany moge obejmowac rownież poduszki łap. Choroby te obserwuje się u psów w wieku 3-5 lata, uważa się że są one dziedziczone, jednak mechanizm ich przekazywania nie został jeszcze poznany. Poniższa grupa chorób nie daje objawów pęcherzowych.
Choroby skórne (autoagresywne), nie-pęcherzowe:
Toczeń Rumieniowaty Krążkowy (DLE) »
Zespół naczyniówkowo-skórny »
Łysienie plackowate »
Bielactwo »
TOCZEŃ RUMIENIOWATY KRĄŻKOWY ( LUPUS ERYTHEMATOSUS DISCOIDES - DLE )

Z wielu form tocznia, u psów występują jedynie dwie - rumieniowaty krążkowy (DLE) i układowy (SLE). DLE jest odmiana łagodniejszą, jej zasięg ogranicza się zazwyczaj do okolic nosa i oczu. Jest to druga po pęcherzycy liściastej, najbardziej powszechna choroba skóry na tle autoimmunologicznym u psów. Brak jest predyspozycji wikowych i płciowych. Predysponowane rasy to : owczarek niemiecki, collie, sheltie, siberian husky, spaniel brytyjski, niemiecki pointer krótkowłosy. Uważa się ją za indukowaną przez promieniowanie UV.

OBJAWY

Pierwszym objawem jest depigmentacja okolic nosa - części pozbawionej włosów. Normalna chropowata skóra lusterka nosowego (w zbliżeniu wyglądająca jak "kocie łby"), zmienia sie na gładką i lśnącą. Następnie dochodzi do pękania, krwawienia, rozwoju nadżerek i strupów. Zmiany pojawiają się na grzbiecie nosa, na granicy błony śluzowej i skóry właściwej. Gdy zmniany stana się bardziej intensywne, pojawiają sie w okolicy oczu, uszu, mogą pojawic sie także na wargach, mosznie, w okolicach sromu i poduszkach łap. Promienie UV pogarszają stan chorobowy, a więc najczęściej choroba nasila sie latem.
W rzadkich i chronicznych przypadkach, choroba może rozwinąć się w raka skóry.


DIAGNOZA

DLE nie może byc diagnozowane tylko na podstawie objawów. Podobne może dawać SLE (toczeń układowy) lub chłonniak (Mucosis Fungoides - jednym z pierwszych objawów jest utrata pogmentu na nosie i wargach). Diagnozę stawia się na podstawie objawów i biopsji skóry. Tkankę poddaje sie badaniu immunofluorescencyjemu



Różnorodne diagnozy
Choć objawy DLE są dość charakterystyczne, zdarza się że błędne zdiagnozowanie:

. słoneczne zapalenie lusterka nosowego
. bielactwo
. pęcherzyca rumieniowata lub liściasta
. Toczeń układowy
. chłonniak
. reakcje polekowe
. kontaktowe zapalenie skóry
. zespół naczyniowo-skórny

 
LECZENIE

Nie da się zapobiec tej chorobie, mozna jedynie ją kontrolować i redukować objawy. Leczenie jest pomyślne, choć wymaga cierpliwości - zazwyczaj konieczne jest przez całe życie psa. W lżejszych wypadkach wystarczy unikanie silnego słońca i smarowanie nosa kremem z filtrem, w cięższych leki takie jak :

Corticosteroidy (steroid, cortisone)
W formie kremów nakładanych na nos, redukują stan zapalny. W lżejszych przypadkach hydrocortison, glucocorticoid, w cięższych leki immunosupresyjne - steroidy systemowe.

Tacrolimus (Protopic 0.1%, Topical 0.1%)
Tacrolimus jest dość nowym, nie sterydowym immunomodulatorem używanym z sukcesem w przypadkach DLE. Nie powoduje efektów ubocznych jak cortison.

Tetracyclina & niacinamide (antybiotyk & witamina B3)
Ta kombinacja pomaga w niezbyt ciężkich przypadkach.

Witamina E and Omega 3 & 6 (nienasycone kwasy tłuszczowe)
Podawanie witaminy E (400-800 IU/dziennie) jako uzupełnienie innych leków ma bardzo dobry wpływ na leczenie, choc efekty widac dopiero po jakimś czasie (podaanie przez 8 tygodni, 2 godziny po lub przed posiłkiem). W niektórych przypadkach pomaga równiez podawanie kwasów tłuszczowych.

Podczas remisji choroby objawy mogą ustapić, ale mogą też nagle powrócić, nawet podczas podawania leków. Sprzyja temu okres letni, gdy jest zwiększone promieniowanie UV.

PROGNOZA

Prognoza jest optymistyczna głównie dla przypadków wcześnie zdiagnozowanych i lekkich. Samo leczenie w zasadzie trwa przez całe życie psa, z przerwami w okresach remisji choroby. Przy cięższych przypadkach zdarzają się dodatkowo choroby oczu.

Źródła i linki:
Encyclopedia of Canine Veterinary Medical Information: DLE
Veterinary Dermatology, Dr. Messina: Autoimmune dermatoses
Canine Inherited Disorders Database: Lupus Erythematosus
Cutaneous Lupus Erythematosus in a Dog
Autoimmune Skin Disease in Dog Seminar (CIMDA)
PetPlace.com: DLE

Linki ze zdjęciami:
Dr.med.vet. Christine Löwenstein: Discoider Lupus Erythematosus
Ancillary Notes for Clinical Immunology
ACVD: Before & After Tretment
Andreas H. Hasler: Äusseres Ohr
Lupus erythematosus kutyánál
Natural Canine: Discoid Lupus
Autoimmun bedingte Hauterkrankungen bei Hund und Katze
College of Veterinary Medicine: Vesicular Cutaneous Lupus
Diskoider Lupus erythematodes
Vetinfo4dog: Discoid Lupus Erythematosus
VIN: Autoimmune Skin Disorders, DLE
Dermatología Clínica Veterinaria: Lupus eritematoso

Przypadki DLE:
All Pets Veterinary Clinic: Zato
Complementary Medicine Case Report: Karma

DLE - leczenie:
Topical 0.1% Tacrolimus for the Treatment of DLE and PE in Dogs
Morris Animal Foundation: Controlling discoid lupus

ZESPÓŁ NACZYNIÓWKOWO-SKÓRNY (Vogt-Koyangi-Harada like syndrom)


Bardzo rzadka choroba autoimunologiczna, w ktorej dochodzi do zarniniakowego zapalenia błony naczyniowej oka, oraz do odbarwienia i zapalenia skóry. W chorobie tej reakcja autoagresywna skierowana jest przeciwko melaninie oraz czasami przeciwko siatkówce. Brak predyspozycji płciowych, czy wiekowych. Predysponowane rasy to akita-inu, chow-chow, samojed i siberian husky.

OBJAWY

Choroba zaczyna sie od ostrego zapalenia błony naczyniowej oka i depigmentacji lusterka nosowego. Później również warg i powiek, czasem opuszek łap, moszny, napletka, odbytu i podniebienia. Zmiany skórne rozwijają sie w ciągu 10 dni od momentu pojawienia się zmian w oku. Obszar depigmentacji jest odgraniczony od zdrowej skóry i dochodzi w nim do nadżerek i owrzodzeń. Może tez dochodzic do odbarwienia włosów.


DIAGNOZA

Diagnoza opiera się wywiadzie i badaniu klinicznym.
 

LECZENIE

Od początku musi być bardzo intensywne. Miejscowo podaje się podspojówkowo steroidy i atropinę. Dobre rezultaty daje też cyklosporyna. Do tego kombinacje leków immunosupresyjnych, steroidy, azatiopryna, tetracyklina, wit. PP.
 

PROGNOZA

-
 

HODOWLA

Chore psy i ich bliscy krewni nie powinni być używani do hodowli, mimo że model dziedziczenia tej choroby nie jest jeszcze poznany.


Źródła i linki:
Diseases of the Canine Nasal Planum - What's New?
Akita Club of America: Uveodermatologic Syndrome (VKH-like Syndrome)
Mar Vista Animal Medical Center: Vogt-Koyanagi-Harada-like Syndrome in Dogs
VetContact: Uveodermatologic Syndrome in a Non Predisposed Breed
VetContact: Immunohistochemistry in Dogs with VKH-like Syndrome
VeterinaryPartner.com: Vogt-Koyanagi-Harada-Like Syndrome in Dogs
Vogt-Koyanagi-Harada-like Syndrome in Dog and Compare with Human VKH Syndrome
UCDavis, School of Veterinary Medicinel: Uveodermatologic syndrome
Akita-Friends.com: VKH Forum - Definition and Treatment
Koiran immuunivälitteiset silmäsairaudet

Przypadki:
Uveodermatologic Syndrome in A Two Year Old Female Akita
Akita-Friends.com: VKH Forum - Stories

ŁYSIENIE PLACKOWATE (ALOPECIA AREATA)


Choroba ma złożoną patogenezę, skutkiem jej jest produkcja autoprzeciwciał przeciwko antygenom mieszków włosowych. Brak predyspoycji wiekowych i płciowych, najbardziej predysponowaną rasą są jamniki.

OBJAWY

U psów łysienie plackowate charakteryzuje się wyłysieniem. Wyłysienia sa miejscowe, ogniskowe, bez tła zapalnego, o dobrze zaznaczonych granicach. Przy stanach przewlekłych dochodzi do hiperpigmentacji, głównie na głowie, szyi i grzbiecie.


DIAGNOZA

Różnicowe diagnozy:
. wyłysienie wrodzone
. reakcja polekowa
. dysplazja mieszków włosowych
. dermatofitoza
. endokrynopatie

 
LECZENIE

U psów często dochodzi do spontanicznego odrostu włosów bez leczenia. Są one zazwyczaj jaśniejsze lub białe.
 

Źródła i linki:

BIELACTWO (VITILIGO)


Bielactwo jest chorobą autoagresywną, w której agresja jest skierowana przeciwko malanocytom w skórze. Efektem jest całkowita utrata pigmentu w zaatakowanych obszarach skóry. Jest chorobą dziedziczną, dająca objawy ok. 2 roku życia. Może również pojawic się jako choroba wtórna, np. po urazie czy skaleczeniu. Predysponowane rasy to: rottweiler, doberman, owczarek niemiecki, belgijski, staro-angielski i nowofunlad.
 

OBJAWY

Typowe obszary gdzie pojawia się bielactwo to: lusterko nosa, usta i fafle, skóra wokół oczu. Atakowane SA obszary pozbawione sierści. Może również powodować depigmentację pazurów i rzadziej sierści. Zaatakowany obszar skóry staje się różowy lub biały (leukoderma). Zazwyczaj obszar ten jest nieduży, ale może ich być kilka.

Nie ma śladów stanów zapalnych z zaatakowanych obszarach i poza efektami "wizualnymi", nie ma żadnych konsekwencji zdrowotnych dla zwierząt.
 

DIAGNOZA

Diagnoza opiera się na badaniu klinicznym i biopsji, która wykazuje ubytek melanocytów.
 
Różnicowe diagnozy:
. depigmentacja lusterka nosowego
. toczeń rumieniowaty krążkowy
. grzybica śluzówki

LECZENIE

Nie ma opracowanej skutecznej metody leczenia tego schorzenia. Skóra po depigmentacji powinna być chroniona kremem z filtrem, gdy pies wychodzi na słońce.


Źródła i linki:
Diseases of the Canine Nasal Planum - What's New?
What is Vitiligo?